Snel, maar fijn laatste deel

De Verbannen Koningin (Elfhame #3) van Holly Black
Vertaald door: Anne-Marieke Buijs
Genre: YA-fantasy
Uitgever: Meulenhoff Boekerij
Prijs: 20,-

Samen met Nathalie (Books and Sparkles) Rosanna (The Queen of Geek), Emmy (Zon en Maan) en Joost (Nerdy Geeky Fanboy) ben ik ambassadeur voor de Elfhame-trilogie en vandaag is het tijd voor mijn recensie van het laatste *snik* deel van de trilogie: De Verbannen Koningin. Eerder kon je al mijn recensies lezen van De Wrede Prins en De Gevallen Koning, evenals de Verbannen Koningin booktag en mijn Elfhame dreamcast.

Deze recensie kan spoilers bevatten over deel één en twee van de Elfhame-trilogie, De Wrede Prins en De Gevallen Koning.

Verbannen, krachteloos en nog even sterfelijk als altijd probeert Jude Duarte haar leven weer op te pakken. Als het verraad van Cardan haar één ding heeft geleerd, is het wel dat macht makkelijker te verwerven is dan vast te houden. Maar Jude is allesbehalve van plan zich gewonnen te geven. Als haar tweelingzus Taryn onverwacht op de stoep staat – in levensgevaar en met een afschuwelijk geheim – vormt zich het eerste idee voor een meesterlijk plan om alles te herwinnen wat Cardan haar heeft afgenomen. Om haar zus te redden, zal Jude opnieuw moeten doordringen tot het hof van de elfen en haar gevoelens voor Cardan onder ogen moeten zien. Maar Elfhame is niet meer zoals ze het heeft achtergelaten. Het land balanceert op het randje van oorlog en zodra Jude een stap over de grens zet, raakt ze verstrikt in een bloederig politiek conflict. Terwijl een krachtige vloek wordt ontketend en de spanningen een hoogtepunt bereiken, moet Jude voor eens en voor altijd kiezen tussen haar ambitie en haar hart.

Ondanks dat het lezen van De Gevallen Koning al een tijdje geleden voor me was, voelde het lezen als De Verbannen Koningin als thuiskomen. De puzzelstukjes vielen weer snel op hun plek en omdat Holly Black haar karakters zo goed heeft uitgewerkt, was er om de haverklap een ‘o ja’-moment.

Het boek heeft om en nabij maar 300 pagina’s, dus het gaat allemaal best snel. Er raken mensen gewond, er wordt gevochten, en er is een hoop problematiek van mensen, maar er wordt een beetje overheen gewalst. Dat is ook meteen mijn grootste punt van kritiek: Waar veel fantasyverhalen enorm uitwijden en een ellenlange epiloog hebben, had De Verbannen Koningin van mij wel wat langer mogen zijn. Er waren nog een hoop ‘plotholes’ en problemen van karakters waar ik meer van had willen weten, zoals de relatie tussen Heather en Vivi en wat er gebeurd met Taryn, het krijgt gewoon allemaal niet genoeg tijd en aandacht. Ook de plottwist gaat er iets te snel doorheen en ondanks dat het einde geweldig is, wilde ik er meer over weten.

‘Misschien vind ik dat het tijd is dat Elfhame door een koningin wordt geregeerd.’

Het pluspunt is dan weer dat het verhaal leest als een trein: Er gebeurt veel, de schrijfstijl is heerlijk en je bent er zo doorheen. En oh, had ik al gezegd dat Jude een enorme powervrouw is? Lezen over haar ontwikkeling is geweldig en ik hoop dan ook stiekem dat we ooit meer van haar mogen horen.

Ondanks dat het verhaal wat te snel ging voor mijn gevoel, was de karakterontwikkeling ijzersterk en het einde precies zoals ik hoopte. De Elfhame-trilogie is zo’n reeks die ik over een paar jaar weer zal oppakken en van elke bladzijde zal genieten.

Waardering: 3.5 uit 5.

Ik heb dit boek gekregen van de uitgever. Mocht je het ook willen kopen, kun je hier klikken om het boek te kopen op Bol.com. Je betaalt niets extra, maar ik krijg wel een kleine commissie wanneer je dit doet. Bestel wel snel, anders zijn de limited editions misschien op. Je kan ze natuurlijk ook vinden in je lokale boekhandel!

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: